Op soek na kossies

Ek delf die dieptes in

Vir water met my kossies in

Van diep onder die aarde uit

Kry ek my kos uit die water uit

Want wanneer die lente kom

En die voëltjies kom

Sal hy my met blare aantrek

En kos gee vir die voël se bek

Wanneer die herfs my blare verkleur

En dit van my lyf af skeer

En hy laat my naak hier staan

Totdat die voëltjies ook gaan

Maar die winter laat my koud

Al staan ek in ‘n woud

Op die oog af dood

As ek my wortels dieper stoot

 

Lukas Engelbrecht

 

 

Die maan in die golf

Hoe het dinge dan so verander

Want hier lê die maan op ‘n brander

So naby ek kan amper aan hom vat

As die water net nie so wil spat

Dan val hy in stukke

Al gaan dit goed met rukke

Dan kom lê hy aan my voete

Soos ‘n ou ou boete

Saam met die golwe rol hy om en om

Maar laat my elke keer stom

As hy weer aanmekaar vleg

Terwyl ek teen die eensaamheid veg

Want ek is eensaam met myself

Ek verloor myself

En soos die stukke van die maan

Sal ek weer regop staan

Lukas Engelbrecht

Die aandlig

Die aandlig daal neer
Soos ‘n swart sambreel

Om die aarde te bedek

Wat nostalgie in my wek

Die ou dae kom terug na my

Al is dit lankal verby

Maar tog onthou ek dit

Waar ek in eensaamheid sit

Maar ek onthou net die goed

Al die ander het ek gegroet

Dit agter my gesit

En nou vergeet ek dit

Maar die goeie sal voortleef

Die waaraan ek sal kleef

Om net die beste te onthou

In die ouderdom se kou

Lukas Engelbrecht

Ek staar

Ek staar die verte in

Tot in die hemele in

Ek soek iemand om mee te praat

Op soek na ‘n bietjie raad

‘n Miljoen vrae in my gemoed

Wat in my binneste woed

Want die vuur wat dit wek

Bring my tot by die hek

Maar ek staar vir ‘n uur

Na die hek in die muur

Vir ‘n hand om dit oop te maak

Al is dit net ‘n kraak

Maar dit is ‘n strik

Ek moet die hek self oopdruk

Om deur te loop

Vir ‘n klein bietjie hoop

 

Lukas Engelbrecht

Vreet saam

Dis die honde wat my pla

Wat kort kort kos kom vra

Wat saam wil vreet

Aan die vleisie wat ek eet

Ek jag hom weg

Ek sê hom sleg

Ek sê: ”Voertsek

Jou vrek”

Die vleisie wat ek kou

Is nie vir jou

Die oorskiet is vir jou

Oop-bek kan jy kou

Jy gaan ook heen

Met die vet en die been

Waaraan jy heeldag kan vreet

Aan dit wat ek nie wil eet

Lukas Engelbrecht

Nooit vervelig

Dit sal my nooit verveel

Die toneelstuk wat jy speel

Ek kyk vir ure na jou

Hoe jou verhaal ontvou

Ek sien maar net die helfde

Al is dit elke jaar dieselfde

Van die lewe tot die dood

Gaan jou verhaal nogtans voort

Om elke jaar van voor af te begin

Om uit die dode op te staan

Om te baklei vir jou voortbestaan

En altyd te oorwin

Ek verwonder my aan die natuur

Dit wat dit moet verduur

Om op te staan uit die dood

Te groei tot waar dit hoort

Lukas Engelbrecht

 

Toneelspeel

Wanneer die son jou verlig

Is dit ‘n pragtige gesig

Blink en mooi

In wit getooi

Die vorm van jou lyf

Wat hier oor my dryf

Laat my skimme sien

Van beelde of drome, miskien

Die een vorm na die ander

Soos die windjie jou verander

Soos ‘n toneelstuk op die plank

Sweef jy oor die land

Sodat almal jou kan sien

‘n miljoen miskien

Maar net ‘n paar let op

Na die toneelspel bo hul kop

Lukas Engelbrecht

 

Melk vir die plante

Die wolke hang in die lug

Soos melk vir die vrug

Om in druppels af te vloei

Sodat die plante weer kan groei

Maar dit hang nog steeds daar

Waar dit oor die aarde vaar

Om bymekaar te kom

Met ‘n sagte brom

Dan is almal bymekaar

En dan is die gort gaar

Dan raak hulle gemeen

Met die blitse se gedreun

Hulle baklei dat die sop spat

En maak die aarde nat

Soos melk vir die plant

‘n lafenis vir die land

Lukas Engelbrecht

Ek let op

Ek kyk na almal wat om die tafel sit

En gaan op ‘n verwonderingsrit

Want die sirkus wat ek aanskou

Moet ek my lag probeer inhou

Want die verskeidnheid is groot

En sommige in die nood

Want die verstand ontbreek

Soos ‘n borsspeld vasgesteek

Sommige het verstaan

Ander moet laat staan

Want hul denkvermoë is nie

Redenasievermoë ook nie

Sommige kan maklik begryp

Ander uit die bus geval

Om oor en oor te verduidelik

Maar sien ook nooit die lig

Lukas Engelbrecht

Spel van die lewe

Wanneer ons die spel speel

Sien ons hoe was dit gedeel

Want dit is die optrede van die mens

Wat aan waansin grens

Almal het nie eweveel gekry

Ander sal daarsonder moet ly

Ander het alles gekry

En verstaan nie waarom hy moet ly

Maar die wat het

Glo dit nie

En die wat nie hetGlo dit wel

Dit is die spel wat ons speel

Wat ons met ander deel

En dan verwonder ons, ons

Aan die wat anders is as ons

 

Lukas Engelbrecht

‘n Glasie water

Droog staan ‘n stomp

Gestroop van sy romp

Maar deur water omring

Wat sy voeding moes bring

Die mens is ook so

As hy maar net kon glo

Anders sal hy ook vergaan

Waar hy in ‘n dam water staan

Want die dam is die lewe

Alles is gegewe

Maar die voeding vloei verby

Sonder dat hy syne kry

Oorgenoeg om van te drink

Maar nie genoeg word geskink

Net ‘n glassie is sy deel

Het hy himself verbeel

Lukas Engelbrecht

 

Oor die water

Ek huppel oor die water heen

Wat onder my tone kreun

Ek krap sy hare deurmekaar

As ek oor die water vaar

Ek maak golfies op sy rug

En dan staan ek terug

Dan kom ek weer terug

Vir nog golfies op sy rug

Jy kan my hoor, jy kan my voel

Waar ek oor die water woel

Jy kan my nie sien

In die golfies miskien

Op my eie musiek sal ek dans

Gee my net ‘n kans

Ek draai en ek swaai

As ek oor die water waai

Lukas Engelbrecht

Skyn tog weer

Niks kan ooit bestaan

As die son onder gaan

Want in sy strale toegevou

Lê die kleure van die pou

Wanneer sy strale nie meer skyn

Het al die kleure ook verdwyn

Net die swart van die nag

‘n Blindheid wat daar wag

Maar die oggend bring weer kleur

Wanneer jou strale deur die donker beur

My sig keer dan terug

Met jou strale se lig

Jy bepaal die dag en nag

Met jou lig se krag

Jy laat die plante groei

Jy laat die blomme bloei

Lukas Engelbrecht

Ek voorsien

Ek gee kossies

Aan al die bossies

Ook die diere wat wil vreet

Sal ek nie vergeet

Hulle hoef my niks te vra

Hulle hoef ook nie te kla

Al sall hulle dit nie verdien

Sal ek nogtans voorsien

Want die lewe lê in my

En jy kan ook daarvan kry

Wanneer my strale jou bedek

Wat die lewe in jou wek

Sonder my is daar nood

En stadig kom die dood

En alles sal vergaan

En niks sal bly staan

Lukas Engelbrecht

Die son se lewe

Ek sê dankie vir die son

Dat hy elke dag op sal kom

Dat hy my lewe gee

En tog ook rus gee

Was dit nie vir jou lig

Had ek ook geen sig

Dan was ek in die donker gehul

En het die donker my ingesluk

Sonder jou sal die dood intree

En alles van die aarde vee

‘n Dorre, koue woestyn

En dan die dood se pyn

Maar jou strale lewe

Die lewe ‘n gegewe

Ek hoop jy gaan nooit af

Want van jou hang die lewe af

Lukas Engelbrecht

Dis nag

Die donker oordonder die lig
Wat uiteindelik moet swig

Dan bedek hy die land

Van hoek tot kant

Die lig is uitgedryf

Oor die horizon geskuif

Om in die verte te verdwyn

En in sy eensaamheid te kwyn 

Want sy strale sien jy nie meer

Hy is in sy dop gekeer

En tog is daar ‘n lig

‘n Sterretjie in die lug

Lukas Engelbrecht

Wasem

Agter die horizon kruip hulle weg

En rol dan oor vir die geveg

Dan kom die donder en reën

Maar ons sien dit as ‘n seën

Weant dit is die reën wat die aarde was

Die stof laat terugkeer na waar dit was

En ons staan ons en verwonder

Aan die reën en die gedonder

Dan keer die reën na die rivier

Na die drinkplek van die dier

Om sy tog voort te sit

Op sy seewaardse rit

Net om ‘n volgende keer

Weer terug te keer

En van vooraf te begin

Al is dit net in wasem

 

Lukas Engelbrecht

My pen droom

Die vrug van die land

Lê hier in my hand

Want in die saad skuil ‘n boom

In my pen lê daar ‘n droom

Want die woorde kom nie van my

Weet nie vanwaar ek dit kry

Maar dit kom lê hier op my oor

Sonder dat ek dit hoor

Soos ‘n droom in die nag

Lê die woorde vir my en wag

Dit na vore kan tree

As ek dit lewe gee

Soms verstaan ek nie ook

En skryf maar net voort

Maar eendag sal ek wel

Dan sal ek jou vertel

Lukas Engelbrecht

Windjie waai

Daar waar die horizon draai

Daar waar die windjie waai

Daar waar hy oor die vlaktes speelDeur die boom se blare neul

‘n Voëltjie het gaan lê

Daar waar die wolke op die windjie lê

En word saggies meegevoer

Hoër en verder weggevoer

Ek wens hy wil bedaar

Want hy waai my hare deurmekaar

Die bietjie wat ek het

Die bietjie wil ek red

Lukas Engelbrecht

Opstaantyd

Ek staar na die horizon
Ek wag dat die son op sal kom

Of moet ek hom eers nooi

Om sy strale oor my te gooi

Stadig verkleur die nag

En word die donker sag

Dan loer hy oor die kop

En staan die hele wêreld op

Hy bepaal ons slap en opstaan

Anders sal ons vergaan

Lukas Engelbrecht

Reeds vervul

Die begeertes van my hart

Laat my gedagtes in rigtings spat

Van wense reeds vervul

In liefde en vreugde gehul

Die vreugde wat dit bringLaat my luidskeels sing

Van pure genot

Oor my selfopgelegde lot

Want die rigting wat dit vat

Is altyd die regte pad

Nooit die verkeerde afdraai

Altyd die regte kaai

Al is dit van korte duur

En ek die werklikheid moet verduur

Verkies ek om daar te bly

En dis waar jy my sal kry

Lukas Engelbrecht

 

Buite die grense

My gedagtes ver vann hier

Het ek die ewigheid ingestuur

Met begeertes en wense

Buite die heelal se grense

Om kennis in te samel

Al word die stemme stilEn my geduld raak op

En my gewonder naderhand stop

Nogtand luister vir ‘n geluid

Maar kyk deur die wasem op die ruit

Van die mis uit die rivier

Na die antwoord wat U stuur

Lukas Engelbrecht

So beplan

Ek kyk na die sterre daar bo

En ek probeer hard om te glo

Dat dit deur U so beplan

Of het U dit dalk verban

Lukas Engelbrecht

 

Ek roep

Ek roep die heelal in

Ek fluister en ek gil

My woorde weergalm teen die berg

Verby die son die heelal in

Maar daar is niemand wat dit hoor

En word in die heelal verloor

Om nie weer terug te keer

Waar ek wag op sy terugkeer

Maar my gille word stil

En my gille sterf stil

Waar dit deur die heelal spat

Elkeen op sy eie pad

Tevergeefs, moedeloos wag ek

Na die antwoord op ‘n gil

Net ‘n word, ‘n fluistering

‘n Verlange of ‘n wete

Lukas Engelbrecht

 

Klein klein

In die aandlig se ster

Daar doer, daar ver

Wat skyn vir ‘n miljoen jaar

In ‘n oogwink gebaar

Wonder ek hoe klein ek is

Want op die aarde sit ek hier

‘n Klein kolletjie soos ‘n mier

Want die afstand tussen hier en daar

Waar ek na jou staan en staar

Laat my nietig en klein

Hoe sal my verstand kan verstaan

Waaruit die heelal bestaan?

Hoe sal ek ooit weet?

Hoe sal ek dit meet?

Die grootheid om my heen

Maar ek kyk na jou

En jy let nie eers op

En ek sien jou lig

En jy is nie eers bewus

Van die klein, klein kolletjie in die lug

Lukas Engelbrecht

 

Deur die heelal

Grys-bruin hang die horizon aan die hemel

Met sagte wolke wat die spasies vul

Waarvan die aarde nie sal val

Of oor die afgrond hel

Veertjielig bly die aarde sweef

Met miljoene wat daarop leef

Tog sweef hy voort

Deur die heelal voort

 

Lukas Engelbrecht

 

Is dit seer?

Jammer om jou uit te trek

Jou klere van jou lyf te trek

Dit stukkend te skeur

Ek hoop dit is nie te seer

Want in die nartjieskyf

Binne in jou lyf

Lê die geure

Onder daardie klere

 Lukas Engelbrecht

Grys om die lyf

Kaal gestroop van die lewe

Staan hy in die koue en bewe

Want grys is sy lyf

Wat hy die hemele in dryf

Maar gelukkig vir hom

Sal die lente weer kom

Om hom aan te trek

Sy liggaam te bedek

Want lowergroen in die blaar

Wat die eerste lentereën baar

Om my te verwonder

Aan God se wonder

 

Lukas Engelbrecht

Rustig

Rustig luister ek na die natuur

As ek die verte in tuur

Tot daar waar alles eindig 

Na die gezoem van die by

Hier naby myWat werskaf aan sy korf

 Na die voël se lied

Wat die verte in skiet

En ‘n draai maak in my siel

 Die lied van die blaar

Laat my na die hemele staar

En dan is daar die stilte

 

Lukas Engelbrecht

Jy is wat jy is

Een molekuul energie uit die heelal

Het op die aarde kom val

Om om dit bymekaar te maak

‘n liggaam vir die taak

‘n Taak volgens die liggaamGekoppel aan ‘n naam

Want die vermoeëns wat hy kry

Dit is jy

Jy kan nie anders wees

Dit is ek bevrees

Want jy is wat jy is

Omdat jy is wat jy is

Wanneer die heelal sy energie opeis

Is dit die einde van die reis

Dan val alles weer uitmekaar

Om ‘n nuwe liggaam te baar

Lukas Engelbrecht

Oud word

Wanneer ‘n ding aanen jou lyf kom knaag

En die ledemate word traag

En die luidspreker word hees

Is jy deel van “ou mens” wees

Wanneer daar ‘n bewe aan jou hand kom sit

En is hulle ook nie van enige nut

Want die vingers word krom en styf

Het jy dalk ‘n “ou mens” lyf

Wanneer die bene begin te wankel

En die ore raak stil

En jou vriende los jou wees

Is jy deel van “ou mens” wees

Wanneer jy ‘n pil het vir elke skeet

Al het jy die rede lankal vergeet

En jy opstaan met ‘n styf

Het jy dalk ‘n “ou mens” lyf

Want oud moet jy word

Voordat jy oor die afgrond stort

Om ‘n vrede te beleef

En die ewigheid in te sweef

Lukas Engelbrecht

 

Ek wonder oor U

Ek sit en wonder oor U mag

Het U regtig die krag

Om gebede te verhoor

Wat U so baie moet aanhoor

Wat is dit wat ek dan moet doen

Om my met my wense te versoen

Die nuttelose gevoel

Het sekerlik tog geen doel

Want dit is uit my hand

Ek staan hier op die kant

Van die spel van my lewe

Wat ek teen myself verloor

Want die wenstreep is buite bereik

Wat net nog verder uitwyk

Want die spel wat ek speel

Word op ‘n andser veld gespeel

Ek het die pad buuister geraak

My reis het ek gestaak

Want die pad lei nêrens heen

Nou sit ek langs die pad en ween

Sal my trane se nat

Wat in die droë sand spat

Genoeg wees om my wense

Te laat gaan verby hul grense?

 Lukas Engelbrecht

 

My geskiedenis

My geskiedenis lê geskrywe

In lane van grafte

Van oupas se oupas

Vermoor op hul plaas

Lukas Engelbrecht

 

Wie sê wat?

In die middle van die nagLê daar ‘n miljoene woorde en wag

Om in rye in te val

My gemoed oorval

Ek sou tog reken

Dat dit iets moet beteken

Dat die wysheid wat daarin lê

Dalk iets vir my wil sê

Soos die bakker se deeg

Lê ek hier leeg

En wonder oor die lewe

Oor die woorde geskrewe

Soms maak dit nie sin nie

En weet ek nie van hul koms nie

Die boodskap wat daarin lêEn wie dit vir my wil sê

 Lukas Engelbrecht