My woorde lê nog nat op die papier
Toe ek dit aan die posduif bind
En al is dit ‘n baie ou manier
Veral met ‘n bloedrooi lint
Ek hoop dat jy sal kan verstaan
En my briefie sal kan lees
Dat die ink nie vir ewig sal bestaan
En dit so gou moontlik sal lees
Want in die woorde is daar verskuil
Tussen die woorde is daar verberg
Dat ek elke aand oor jou huil
Totdat die slap my trane verberg
Maar die ink is nou droog
En het van die papier geval
Deur die jare verdroog
En nou lê my hart in die gal
Lukas Engelbrecht
No comments:
Post a Comment